گزارش جامع بازار جهانی اسیدهای آمینه در سال ۲۰۲۴

مقدمه:

در سال ۲۰۲۴، شرایط بین‌المللی همچنان پیچیده و پرچالش باقی مانده است. صنعت دامپروری چین با ظرفیت بالای تولید در حال انطباق بوده؛ در حالی که سودآوری کلی بهبود یافته، تفاوت‌های چشمگیری در بخش‌های مختلف آن دیده می‌شود. پرورش خوک پس از دوره‌های زیان‌دهی، به سودآوری رسیده و شرایط مساعدی را تجربه می‌کند. در مقابل، پرورش طیور همچنان با زیان‌های مداوم و دوره‌های کوتاه سودآوری مواجه است.

در سطح جهانی، تولید ذرت و سویا به رکوردهای بی‌سابقه‌ای دست یافته و باعث ایجاد تعادل در عرضه و تقاضا شده است. این امر قیمت‌ها را به پایین‌ترین سطح طی چهار سال گذشته رسانده است. کاهش استفاده از گندم و برنج به‌عنوان خوراک و محدودیت در واردات غلات نیز سهم ذرت را در جیره‌های خوراکی افزایش داده است. همزمان، مزایای کنجاله سویا بیش از پیش نمایان شده است.

رژیم‌های کم‌پروتئین همچنان به تثبیت تقاضا برای اسیدهای آمینه کمک کرده و حتی اندکی رشد در این بازار را به همراه داشته است. کاهش سالانه قیمت آمونیاک مایع و زغال‌سنگ در چین نیز هزینه تولید مواد اولیه اسیدهای آمینه را به‌طور قابل‌توجهی کاهش داده و به سودآوری بیشتر این صنعت انجامیده است.

صنعت اسیدهای آمینه خوراکی در چین با سرعت چشمگیری در حال گسترش ظرفیت تولید است. مناطقی مانند سین‌کیانگ، به دلیل دسترسی مطلوب به مواد اولیه و انرژی، در سال‌های اخیر به مرکز سرمایه‌گذاری‌های کلان و پروژه‌های بزرگ تبدیل شده‌اند. شرکت‌هایی نظیر Meihua، Fufeng، Kekedala Jinhai Biotechnology و Yilihong از جمله بازیگران اصلی این منطقه هستند.

در شمال شرق چین نیز شرکت‌هایی مانند Tongliao Meihua، Jinxiang Biochemical، Chengfu و NHU پروژه‌های بزرگ تولیدی را راه‌اندازی یا در دست ساخت دارند. علاوه بر این، مناطقی همچون نینگبو (ژجیانگ)، کوانژو (فوجیان)، و استان‌هایی مانند هوبی، شاندونگ، آنهویی و نینگ‌شیا نیز به‌طور فعال در حال توسعه یا بهره‌برداری از طرح‌های جدید هستند. برآورد می‌شود تا پایان سال ۲۰۲۴ ظرفیت تولید اسیدهای آمینه خوراکی چین (شامل لیزین، متیونین، ترئونین و تریپتوفان) به ۶۷.۴ درصد از ظرفیت جهانی برسد، که نسبت به سال ۲۰۲۰ افزایش ۱۱.۶ درصدی نشان می‌دهد. این رشد قابل‌توجه، به‌ویژه در تولید اسیدهای آمینه خاص، به دلیل تقاضای بالای صادراتی رخ داده است. در ۱۱ ماه نخست سال، صادرات لیزین و نمک‌های مرتبط با آن رشد ۱۶.۱ درصدی داشته است. صادرات سایر ترکیبات آمینه، از جمله الکل‌ها و فنول‌ها، نیز با ۲۶.۷ درصد افزایش همراه بوده است. صادرات متیونین نیز رشد چشمگیر ۸۶.۸ درصدی را تجربه کرده است. این رشد صادراتی در برخی محصولات، تعادل عرضه و تقاضا را تغییر داده و به افزایش قیمت‌های داخلی چین و سودآوری بیشتر این صنعت منجر شده است.

اقدامات ضددامپینگ و موانع تجاری بین‌المللی تأثیر قابل‌توجهی بر تولیدکنندگان جهانی اسیدهای آمینه داشته و منجر به کاهش سهم بازار آن‌ها شده است. اتحادیه اروپا تحقیقات ضددامپینگ روی لیزین و والین تولیدی چین را آغاز کرده است. در احکام اولیه، تعرفه‌هایی بین ۵۸.۳٪ تا ۸۴.۸٪ برای محصولات لیزین پیشنهاد شده است، و حکم مربوط به والین نیز طی هفت ماه آینده صادر خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود با ادامه رشد ظرفیت تولید و عرضه چین در دو سال آینده، ریسک‌های تجاری بیشتری ایجاد شود. علاوه بر اتحادیه اروپا، برزیل نیز تحقیقاتی ضددامپینگ را درباره لیزین وارداتی از چین آغاز کرده است که می‌تواند بر تجارت جهانی این محصولات تأثیر بگذارد.

تولیدکنندگان اسیدهای آمینه، در واکنش به افزایش ظرفیت تولید، اقدامات ضددامپینگ، و تغییرات ساختاری در تولید جهانی، استراتژی‌های خود را بازنگری کرده و ترکیب محصولات خود را متنوع‌تر کرده‌اند تا کاربردهای پایین‌دستی را بهبود بخشند. شرکت Meihua تصمیم گرفته است تولید ۱۰۰,۰۰۰ تن لیزین ۹۸٪ را متوقف کند و تمرکز خود را بر تولید اسیدهای آمینه متنوع‌تر بگذارد. این شرکت همچنین در حال ساخت یک خط تولید لیزین ۸۰٪ با ظرفیت ۶۰۰,۰۰۰ تن در کارخانه Baicheng است که قرار است تا سپتامبر ۲۰۲۵ به بهره‌برداری برسد. گروه Wanlirunda نیز عرضه لیزین ۹۸٪ به اتحادیه اروپا را متوقف کرده و تمرکز خود را به سایر بازارها معطوف کرده است. این گروه همچنین ظرفیت تولید لیزین ۸۰٪ را افزایش داده است تا در برابر چالش‌های بازار جهانی انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشد.

پیشرفت در فناوری تخمیر به شرکت‌های چینی و بین‌المللی امکان داده تا با سرعت بیشتری سویه‌ها و فناوری‌های جدید را توسعه دهند. این پیشرفت‌ها نه تنها بهره‌وری تولید را افزایش داده، بلکه مسیر را برای توسعه پایدار هموار کرده است. شرکت Huaheng Biotech با همکاری مشترک با Hengyu Biotech، موفق به رفع موانع تولید متیونین L زیستی شده و به استانداردهای پیشرفته جهانی دست یافته است. خط تولید سالانه ۳,۰۰۰ تنی متیونین L زیستی این شرکت مطابق با اهداف تولید سبز و کاهش کربن طراحی و راه‌اندازی شده است. شرکت‌های Allozymes و Adisseo نیز با همکاری یکدیگر فرآیندهای زیستی نوآورانه‌ای را برای بهبود مواد اولیه خوراک دام توسعه داده‌اند. پلتفرم پیشرفته Allozymes توانایی طراحی و بهینه‌سازی میلیون‌ها آنزیم را دارد که به افزایش کارایی و عملکرد تولید کمک شایانی می‌کند.

در آینده، شرکت‌های فعال در صنعت اسیدهای آمینه باید تعادلی ظریف میان حفظ سهم بازار جهانی و سودآوری برقرار کنند. با افزایش ظرفیت تولید، بازسازی ساختارها، و فناوری های پیشرفته ، انتظار می‌رود بهره‌وری تولید بهبود یابد و فرصت‌های جدیدی برای رشد و توسعه در این صنعت ایجاد شود.

بر اساس پیش‌بینی‌ها، تولید جهانی اسیدهای آمینه خوراکی در سال ۲۰۲۴ به ۶.۹۸۶ میلیون تن خواهد رسید که نشان‌دهنده رشد سالانه ۱۳.۵ درصدی است. سهم چین از این تولید حدود ۴.۸۹۰ میلیون تن برآورد می‌شود که نسبت به سال گذشته ۱۲.۹ درصد افزایش یافته است. شرکت‌های چینی و بین‌المللی تولیدات خود را با رشد تقاضا هماهنگ کرده‌اند و عرضه همچنان در حال افزایش است. ارزش تولید جهانی اسیدهای آمینه خوراکی نیز با رشدی ۲۵ درصدی نسبت به سال گذشته مواجه شده است. جالب توجه این است که علی‌رغم کاهش میانگین قیمت سالانه تریپتوفان، افزایش عرضه موجب افزایش ارزش کل تولید شده است. پیش‌بینی می‌شود ارزش تولید جهانی اسیدهای آمینه خوراکی به ۱۵.۲۲ میلیارد دلار برسد (رشد ۲۵.۰ درصدی) و سهم چین از این رقم ۸.۶۱ میلیارد دلار باشد (رشد ۲۳.۹ درصدی).

تولید و بازار لیزین در سال ۲۰۲۴

در حوزه لیزین، تعداد تولیدکنندگان جهانی در سال ۲۰۲۴ به ۲۱ شرکت افزایش یافت و تولیدکنندگان جدید به بازار ورود کردند. افزایش تقاضای ذخیره سازی در بازارهای بین المللی و اقدامات ضددامپینگ اتحادیه اروپا، صادرات لیزین هیدروکلراید را افزایش داده و کمبود عرضه در بازار داخلی چین را به دنبال داشته است. با کاهش هزینه‌های ذرت و انرژی، لیزین ۹۸.۵ درصد همچنان سودآوری خود را حفظ کرده است. از سوی دیگر، افزایش عرضه لیزین سولفات موجب کاهش قیمت‌های بازار شده و صنعت، علی‌رغم زیان‌های دوره‌ای، به سودآوری جزئی دست یافته است. طبق آمار اولیه، ظرفیت اسمی جهانی تولید لیزین (بر اساس معادل لیزین ۹۸.۵ درصد) در سال ۲۰۲۴ به ۴.۷۹۲ میلیون تن خواهد رسید که رشدی جزئی معادل ۰.۴ درصد را نشان می‌دهد. ظرفیت تولید چین نیز با ۴.۱ درصد افزایش به ۳.۶۶۵ میلیون تن می‌رسد. تولید واقعی جهانی لیزین حدود ۳.۷۵۳ میلیون تن برآورد شده است (رشد ۱۰.۸ درصدی) که از این مقدار، ۳.۱۱۵ میلیون تن در چین تولید می‌شود (رشد ۹.۵ درصدی). این رقم نشان‌دهنده سهم ۸۳.۰ درصدی چین از تولید جهانی است که نسبت به سال ۲۰۲۳، ۱.۰ واحد درصد کاهش یافته است.

ظرفیت بهره‌برداری صنعت جهانی لیزین در سال ۲۰۲۴ پیش‌بینی می‌شود به ۷۸.۳ درصد برسد (رشد ۷.۳ واحد درصدی نسبت به سال قبل)، در حالی که نرخ بهره‌برداری در چین به ۸۵.۰ درصد خواهد رسید (رشد ۴.۲ واحد درصدی). در سال ۲۰۲۴، عواملی نظیر تغییر مسیر حمل‌ونقل از دریای سرخ، اقدامات ضددامپینگ اتحادیه اروپا، و بازگشت دونالد ترامپ به قدرت باعث افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل شدند. با کاهش موجودی انبارها در بازارهای بین‌المللی، صنعت لیزین وارد چرخه جدید ذخیره سازی شد که تقاضای صادراتی قوی‌ای به دنبال داشت. پیش‌بینی می‌شود صادرات لیزین چین به ۱.۸۶۴ میلیون تن برسد (رشد ۲۲.۱ درصدی نسبت به سال گذشته)، در حالی که عرضه داخلی چین به ۱.۲۵۱ میلیون تن خواهد رسید. تقاضای داخلی چین حدود ۱.۲۲ میلیون تن و تقاضای جهانی ۳.۲۵ میلیون تن برآورد شده است.

در اروپا، موجودی انبارها که در اوایل سال بیش از حد بود، در ادامه سال مصرف شد و تقاضای ذخیره سازی در سال ۲۰۲۴ قوی‌تر گردید. صادرات لیزین هیدروکلراید از چین به شدت افزایش یافت، اما کمبود عرضه در بازار داخلی چین باعث شد شرکت‌ها قیمت‌های خود را افزایش دهند. از سوی دیگر، افزایش عرضه لیزین سولفات و کاهش حاشیه سود شرکت‌ها موجب افت قیمت‌های بازار شد، به طوری که میانگین قیمت در ماه اکتبر به ۰.۶۹ دلار/کیلوگرم رسید، که پایین‌ترین سطح طی چهار سال اخیر بود. در سال ۲۰۲۴، میانگین قیمت لیزین هیدروکلراید ۹۸.۵ درصد به ۱.۴۵ دلار/کیلوگرم رسید که نسبت به سال گذشته ۱۰.۷۳ درصد افزایش داشت. در مقابل، میانگین قیمت لیزین سولفات ۷۰ درصد به ۰.۷۳ دلار/کیلوگرم کاهش یافت که ۹.۲۹ درصد کمتر از سال قبل بود.

سودآوری لیزین هیدروکلراید ۹۸.۵ درصد از کاهش ۱۵.۶ درصدی میانگین قیمت ذرت نسبت به سال گذشته بهره برد. همچنین، کاهش قیمت آمونیاک مایع و زغال‌سنگ حرارتی هزینه تولید لیزین سولفات ۷۰ درصد را بین ۹.۰ تا ۱۴.۰ درصد کاهش داد، که سودآوری جزئی برای این محصول به همراه داشت.
به طور کلی، حاشیه سود ناخالص در صنعت لیزین در سال ۲۰۲۴ بین ۵.۳ تا ۱۷.۰ واحد درصد افزایش یافت، که نشان‌دهنده بهبود قابل‌توجهی در شرایط مالی تولیدکنندگان بود.

پس از تحقیقات ضددامپینگ اندونزی در سال ۲۰۲۰ که در سپتامبر ۲۰۲۱ با نتایج مثبت به پایان رسید و منجر به وضع تعرفه‌های ضددامپینگ بین ۶.۰۲ تا ۳۳.۲۰ درصد برای محصولات لیزین چینی به مدت پنج سال شد، اتحادیه اروپا نیز در سال ۲۰۲۴ تحقیقاتی مشابه را آغاز کرد. در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، اتحادیه اروپا نتایج اولیه تحقیقات ضددامپینگ خود را اعلام کرد:
شرکت Meihua با تعرفه ۸۴.۸ درصد مواجه شد.
شرکت Eppen تعرفه ۵۸.۳ درصد دریافت کرد.

سایر شرکت‌های دیگر، از جمله Eastchem، Fufeng، Qiqihar Longjiang Fufeng و CJ (Liaocheng)، مشمول تعرفه ۷۱.۶ درصد شدند.
چند روز بعد، در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴، برزیل نیز تحقیقات ضددامپینگ را علیه محصولات لیزین وارداتی از چین آغاز کرد. این تحقیقات شامل لیزین مایع، لیزین هیدروکلراید و لیزین سولفات بوده و شرکت‌هایی مانند Fufeng، Meihua و Dacheng را در بر می‌گیرد. دوره زمانی بررسی آسیب این تحقیقات از آوریل ۲۰۱۹ تا مارس ۲۰۲۴ تعیین شده است. در سال ۲۰۲۴، رشد تقاضای جهانی، بازیابی عرضه از سوی برخی شرکت‌های بین‌المللی، و شکاف عرضه و تقاضای منطقه‌ای، صادرات لیزین چین را به سطح بالایی رساند. با این حال، تفاوت در نرخ تعرفه‌های ضددامپینگ باعث شده است سودآوری شرکت‌ها نامتوازن شود و رشد سریع صادرات به اتحادیه اروپا برای برخی تولیدکنندگان کاهش یابد. این شرایط رقابت در سایر مناطق جهانی را تشدید کرده است.
تعرفه‌های بالا شرکت‌هایی نظیر Meihua را وادار کرده است تولید ۱۰۰,۰۰۰ تن لیزین هیدروکلراید ۹۸.۵ درصد را متوقف کرده و تمرکز خود را به تولید سایر اسیدهای آمینه معطوف کنند. به همین ترتیب، گروه Wanlirunda برنامه‌های صادرات لیزین هیدروکلراید ۹۸ درصد به اتحادیه اروپا را لغو کرده است.
با ادامه اقدامات ضددامپینگ و در انتظار اعلام حکم نهایی، تمرکز قابل‌توجهی بر نحوه پیشرفت این اقدامات معطوف شده است. در این شرایط، شرکت‌های مختلف مسیرهای متنوعی را دنبال می‌کنند:

شرکت‌های Meihua و Fufeng استراتژی‌های گسترش جهانی را در پیش گرفته‌اند و از طریق سرمایه‌گذاری در پروژه‌های خارجی و خرید شرکت‌ها به دنبال تولید محصولات جدید و ایجاد واحدهای عملیاتی بین‌المللی هستند
شرکت CJ قصد دارد بخش زیست‌فناوری خود را به فروش برساند، که این اقدام نشان‌دهنده تغییرات قابل‌توجه در میان شرکت‌های پیشرو این صنعت است.

در سال ۲۰۲۵، انتظار می‌رود افزایش ظرفیت تولید و تغییرات در ترکیب محصولات، عدم اطمینان‌هایی برای کاربران پایین‌دستی ایجاد کند. این تغییرات، چه از طریق گسترش ظرفیت تولید و چه با تشدید رقابت منطقه‌ای ناشی از اقدامات ضددامپینگ، چالش‌های اصلی را برای صنعت به همراه خواهد داشت. مهم‌ترین این چالش‌ها شامل برنامه‌ریزی بلندمدت، ایجاد مزیت‌های رقابتی کلیدی، و پیشگامی در توسعه صنعت خواهد بود، که نقش مهمی در جهت‌دهی به آینده این بازار ایفا می‌کنند.

تولید و بازار متیونین در سال ۲۰۲۴

در سال ۲۰۲۴، تعدیل تولید و توقف خطوط تولید برخی شرکت‌های بزرگ از جمله Adisseo، CJ و Zhejiang NHU منجر به کاهش ظرفیت تولید ال متیونین در مقایسه با سال گذشته شد. بر اساس داده‌های اولیه ، ظرفیت اسمی تولید جهانی متیونین (محاسبه‌شده بر اساس متیونین ۹۹ درصد پودر، متیونین مایع × ۰.۸) به ۲.۲۴۹ میلیون تن رسید که کاهش ۴.۶ درصدی نسبت به سال قبل را نشان می‌دهد. ظرفیت تولید چین نیز با کاهش ۵.۲ درصدی به ۷۳۶,۰۰۰ تن رسید.

با این حال، شرکت Evonik ظرفیت تولید کارخانه خود در سنگاپور را با افزودن ۴۰,۰۰۰ تن افزایش داد و تولید عادی این کارخانه از نیمه دوم سال از سر گرفته شد، که ظرفیت کل سالانه این شرکت را به ۳۴۰,۰۰۰ تن رساند. از سوی دیگر، Adisseo خط تولید متیونین پودر خود در فرانسه را متوقف کرد و CJ نیز خط تولید متیونین پودر را به تولید اسیدهای آمینه خاص اختصاص داد. برآورد می‌شود تولید جهانی متیونین در سال ۲۰۲۴ به ۱.۹۸۹ میلیون تن برسد که نشان‌دهنده رشد ۱۸.۵ درصدی نسبت به سال قبل است. تولید چین نیز با رشد ۱۹.۴ درصدی به ۶۹۴,۰۰۰ تن خواهد رسید و سهم ۳۴.۹ درصدی از تولید جهانی را به خود اختصاص خواهد داد (افزایش ۰.۳ واحد درصدی نسبت به سال ۲۰۲۳). با تعدیل تولید شرکت‌های بین‌المللی و افزایش سطح صادرات خالص چین، پیش‌بینی می‌شود صادرات متیونین چین به ۳۸۰,۰۰۰ تن برسد (رشد ۲۵.۸ درصدی)، در حالی که واردات به چین با کاهش ۸.۸ درصدی به ۱۵۶,۰۰۰ تن محدود خواهد شد. تقاضای جهانی متیونین در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۷ میلیون تن تخمین زده می‌شود که ۶.۳ درصد بیشتر از سال گذشته است. در چین، تقاضای متیونین حدود ۴۵۰,۰۰۰ تن برآورد می‌شود (رشد ۴.۷ درصدی) که با سودآوری نسبی در بخش مرغداری داخلی تقویت شده است.

افزایش تولید چین، کاهش واردات، و رشد قوی صادرات باعث افزایش قیمت متیونین پودر در نیمه اول سال شد، اما این قیمت‌ها در نیمه دوم سال در محدوده باریکی تنظیم شدند. تولیدکنندگان چینی مانند NHU و Zhejiang NHU در نیمه دوم سال با ظرفیت کامل (به استثنای زمان نگهداری‌های دوره‌ای) فعالیت کردند. شرکت Adisseo تولید پایدار خود را حفظ کرد و کارخانه سنگاپور Evonik نیز تولید عادی را از سر گرفت که در نهایت منجر به اشباع بازار شد.
در بازار داخلی چین تا پایان دسامبر، قیمت متیونین پودر به ۲.۷۱–۲.۷۵ دلار/کیلوگرم کاهش یافت. میانگین قیمت سالانه ۲.۹۷ دلار/کیلوگرم بود که ۱۳.۴۹ درصد نسبت به سال قبل افزایش نشان داد. قیمت متیونین مایع نیز با میانگین ۲.۲۳ دلار/کیلوگرم (معادل ۱۶.۰۳ یوان/کیلوگرم) رشد ۸.۵۴ درصدی را ثبت کرد.

متیونین مایع همچنان به دلیل مزایای کارایی و اقتصادی خود، جایگاه مطلوبی در بازار حفظ کرده است. تغییرات ساختاری در بخش‌های پایین‌دستی نیز به کاهش سرعت افت قیمت‌ها کمک کرده و تقاضای پایدار برای این محصول را تضمین کرده است.

پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های کلیدی در صنعت متیونین:

شرکت Sumitomo Chemical: برنامه‌ریزی برای انتقال از کانال‌های فروش و توزیع مستقل و محلی به یک سیستم جهانی و یکپارچه تحت مدیریت Itochu.

شرکت CJ CheilJedang: اعلام قصد فروش بخش زیست‌فناوری خود به‌عنوان بخشی از تغییرات استراتژیک.

شرکت Evonik: اجرای یک ساختار مدیریتی جدید برای ساده‌سازی عملیات و تقسیم فعالیت‌ها به دو واحد تجاری متمایز.

شرکت NHU و Sinopec: سرمایه‌گذاری ۴۱۷ میلیون دلار (معادل ۳ میلیارد یوان) برای ساخت پروژه تولید متیونین مایع با ظرفیت ۱۸۰,۰۰۰ تن در سال، که انتظار می‌رود در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۵ به بهره‌برداری برسد.

شرکت Hubei Yilihong Chemical: سرمایه‌گذاری ۵۵۶ میلیون دلار (معادل ۴ میلیارد یوان) برای ساخت پروژه تولید متیونین پودر و مایع، هر کدام با ظرفیت ۲۰۰,۰۰۰ تن در سال.

شرکت Adisseo: سرمایه‌گذاری ۶۸۱ میلیون دلار (معادل ۴.۹ میلیارد یوان) برای ساخت پروژه تولید متیونین پودر با ظرفیت ۱۵۰,۰۰۰ تن در سال، که تولید آن از سال ۲۰۲۷ آغاز خواهد شد.

شرکت Huaheng Bio و زیرمجموعه آن Hengyu Bio موفق به رفع موانع فنی کلیدی در تولید زیستی متیونین L شده‌اند. این فناوری، که مطابق با استانداردهای بین‌المللی است، اهداف تولید سبز و توسعه کم‌کربن را محقق کرده است. این شرکت اولین خط تولید زیستی ۳,۰۰۰ تن در سال برای متیونین L را در چین راه‌اندازی کرده است.

شرکت‌های Allozymes و Adisseo نیز با همکاری مشترک، فرآیندی سازگار با محیط‌زیست برای تولید متیونین توسعه داده‌اند. پلتفرم میکروفلوئیدیک اختصاصی Allozymes امکان طراحی، غربالگری، و بهینه‌سازی میلیون‌ها آنزیم را فراهم کرده است و جایگزینی پاک‌تر و کارآمدتر برای روش‌های سنتی ارائه می‌دهد.(جالبه بدونید که بنیانگذاران شرکت Allozymes ایرانی هستند؛ آقایان دکتر پیمان صالحیان و دکتر اکبر وحیدی. این شرکت در سنگاپور واقع شده است).

این پیشرفت‌ها نشان‌دهنده تغییرات اساسی در جهت بهبود کارایی و پایداری در تولید متیونین هستند و نقشی مهم در تحول صنعت ایفا خواهند کرد. انتقال کانال‌های فروش و بازسازی ساختارهای سازمانی در کارخانه‌های بالادستی فرآیندی زمان‌بر خواهد بود. در عین حال، ظرفیت تولید متیونین به تدریج به سمت چین متمرکز می‌شود و سهم این کشور از عرضه جهانی افزایش می‌یابد. اشباع بازار جهانی شدت بیشتری خواهد یافت و تقاضای صادراتی چین افزایش پیدا خواهد کرد، اما این امر رقابت را در بازارهای بین‌المللی دشوارتر خواهد کرد. این شرایط ممکن است منجر به تغییراتی در فرمول‌های خوراک دام شود تا با فشارهای قیمتی و رقابتی سازگار شود. با وجود فرصت‌های ساختاری برای رشد تقاضا، بازرسی‌های سخت‌گیرانه محیط‌زیستی و تعرفه‌های کربن اتحادیه اروپا، اهمیت تحول در صنعت شیمیایی را بیش از پیش نمایان کرده است. برای بقا و رشد در این شرایط، نوآوری‌های مداوم در تولید و فناوری ضروری خواهد بود. پیدا کردن محرک‌های جدید برای رشد و دستیابی به پیشرفت‌های چشمگیر، کلید موفقیت در آینده خواهد بود. تولیدکنندگان باید به دنبال راه‌حل‌های نوآورانه و پایدار باشند تا بتوانند ضمن پاسخ به الزامات محیط‌زیستی، جایگاه رقابتی خود را حفظ کنند.

تولید و بازار ترئونین در سال ۲۰۲۴

در سال ۲۰۲۴، ظرفیت تولید ترئونین به شکل چشمگیری افزایش یافت، زیرا ظرفیت‌های جدید شرکت‌های بزرگی مانند Fufeng، Dacheng و Dongxiao به طور کامل وارد چرخه تولید شدند. بر اساس آمار، پیش‌بینی می‌شود ظرفیت اسمی تولید جهانی ترئونین به ۱.۴۰۷ میلیون تن برسد که نشان‌دهنده رشد ۱۳.۹ درصدی نسبت به سال گذشته است. ظرفیت اسمی تولید چین نیز با رشدی ۱۶.۶ درصدی به ۱.۳۳۵ میلیون تن خواهد رسید. تولید جهانی ترئونین در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۱۰۹ میلیون تن برآورد شده است که ۱۶.۷ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است. از این مقدار، ۱.۰۳۹ میلیون تن در چین تولید خواهد شد (رشد ۱۵.۴ درصدی)، که معادل ۹۴ درصد از تولید جهانی است.

روند صادرات و تقاضا در اروپا و چین

در اروپا، کاهش موجودی‌ها در اوایل سال ۲۰۲۴ به افزایش تقاضای خرید منجر شد. همزمان، صادرات چین به روند صعودی خود ادامه داد. در مارس ۲۰۲۴، صادرات الکل‌های آمینه و فنول‌ها به رکورد ۶۹,۰۰۰ تن رسید که رشدی ۴۲.۱ درصدی نسبت به سال گذشته را نشان می‌دهد. این سطح بالای صادرات در طول سال حفظ شد. پیش‌بینی می‌شود صادرات ترئونین چین در سال ۲۰۲۴ به ۶۷۰,۰۰۰ تن برسد که معادل ۲۱.۸ درصد رشد است. عرضه داخلی در چین نیز به ۳۶۹,۰۰۰ تن خواهد رسید (افزایش ۵.۴ درصدی)، در حالی که تقاضای داخلی حدود ۳۵۰,۰۰۰ تن تخمین زده شده است. تقاضای جهانی ترئونین نیز پیش‌بینی می‌شود به ۸۸۰,۰۰۰ تن برسد. در نیمه اول سال ۲۰۲۴، صنعت ترئونین با ظرفیت بهره‌برداری ۹۰ درصدی فعالیت می‌کرد، اما تقاضای ضعیف بازار نهایی و معاملات کم‌رونق فشار زیادی بر قیمت‌ها وارد کرد. تا پایان ماه مه، قیمت‌های کارخانه‌ای به ۱.۳۰–۱.۳۳ دلار/کیلوگرم کاهش یافت و صنعت را به نزدیکی نقطه سربه‌سر رساند.

از ژوئن به بعد، با افزایش صادرات و کاهش عرضه در بازار داخلی چین، شرکت‌های بزرگ قیمت‌های خود را به تدریج افزایش دادند. برخی تولیدکنندگان سایر اسیدهای آمینه نیز تولید خود را به سمت ترئونین تغییر دادند. تا پایان دسامبر، قیمت‌های پیشنهادی شرکت‌های اصلی به ۱.۷۴ دلار/کیلوگرم رسید. میانگین قیمت ترئونین در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۵۲ دلار/کیلوگرم (معادل ۱۰.۹۱ یوان/کیلوگرم) بود که رشدی ۱.۵۸ درصدی نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد. کاهش قیمت مواد اولیه، انرژی، و فروش پکیچ ترئونین با لیزین سولفات ۷۰ درصد، به بهبود قابل‌توجه سودآوری این محصول کمک کرد. حاشیه سود ناخالص صنعت نسبت به سال گذشته ۱۴ واحد درصد افزایش یافت.

عرضه ترئونین همچنان در دست شرکت‌های پیشرو نظیر Meihua، Fufeng و Eppen باقی مانده است که نقش کلیدی در تعیین قیمت بازار دارند.

شرکت Fufeng ظرفیت تولید خود را افزایش داده است.

شرکت Dongxiao تولید ظرفیت‌های قدیمی خود را از سر گرفته است.

شرکت‌های Longfeng و Dacheng ظرفیت‌های مشترک دارند.

پیش‌بینی می‌شود شرکت CJ در سال ۲۰۲۵ ظرفیت تولید جدیدی اضافه کند که می‌تواند تمرکز عرضه را کاهش دهد. همچنین پیش‌بینی می‌شود صنعت در آینده نزدیک شاهد افزایش چشمگیری در ظرفیت تولید نباشد. روند قیمت‌ها عمدتاً تحت تأثیر پایداری عرضه و پویایی صادرات خواهد بود. بازار همچنان تحت کنترل شرکت‌های بزرگ باقی خواهد ماند و عملکرد صادراتی، عامل کلیدی در تعیین سودآوری و رشد این صنعت خواهد بود. تغییرات در تجارت بین‌المللی نیز می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر عملکرد صادرات و پویایی بازار چین داشته باشد.

تولید و توسعه بازار والین در سال ۲۰۲۴

در سال ۲۰۲۴، ظرفیت تولید والین در چین به دلیل گسترش فعالیت شرکت‌های بزرگ و راه‌اندازی خطوط تولید جدید، به طور قابل‌توجهی افزایش یافت که منجر به مازاد عرضه و افت شدید قیمت‌ها در این صنعت شد. در ۲۹ ژانویه، شرکت Meihua احداث پروژه جدیدی در سین‌کیانگ را اعلام کرد که شامل سرمایه‌گذاری ۶۹.۴ میلیون دلار (معادل ۵۰۰ میلیون یوان) برای ساخت خط تولید ۱۰,۰۰۰ تن والین و پروژه‌های مرتبط بود.

در آوریل، شرکت Kekedala Jinhai Biotech برنامه ساخت خط تولید ۵۰,۰۰۰ تن والین و ۳۰,۰۰۰ تن ایزولوسین در سال را اعلام کرد.

شرکت Xinghuo Technology سرمایه‌گذاری عظیم ۵.۱۵ میلیارد دلار (معادل ۳۷.۱۲ میلیارد یوان) را برای اجرای یک پروژه فرآوری ذرت با ظرفیت تولید ۱۱۵,۰۰۰ تن اسیدهای آمینه خاص از جمله والین، ایزولوسین، تریپتوفان و آرژنین پیشنهاد داد.

در ژوئیه، کارخانه Chifeng Huaheng در پارک صنعتی زیستی نینگچنگ، در استان مغولستان داخلی، ساخت خود را به پایان رساند و تولید کامل ۲۵,۰۰۰ تن والین و آرژنین و ۱,۰۰۰ تن میو-اینوزیتول را آغاز کرد.

سایر توسعه‌های کلیدی شامل:

راه‌اندازی کارخانه جدید Fufeng در Zalantun.

افزایش ظرفیت تولید به میزان ۴,۰۰۰ تن توسط شرکت Dongxiao.

جایگزینی ظرفیت تولیدی ۲۰,۰۰۰ تن توسط Longfeng.

برنامه‌های توسعه‌ای شرکت Jinxiang Biochemical.

پروژه صنعتی‌سازی اسیدهای آمینه بر پایه نشاسته توسط شرکت Muyuan در Nanyang.

ساخت کارخانه Kundaqi برای تولید والین، که پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۲۰۲۴ به بهره‌برداری برسد.

با این توسعه‌ها، انتظار می‌رود ظرفیت اسمی تولید والین تا پایان سال ۲۰۲۴ به ۳۰۲,۰۰۰ تن برسد، در حالی که تولید واقعی به ۱۹۱,۰۰۰ تن افزایش خواهد یافت. صادرات این محصول حدود ۱۰۶,۰۰۰ تن و مصرف داخلی حدود ۷۵,۰۰۰ تن پیش‌بینی شده است. این افزایش ظرفیت و تولید، تأثیرات قابل‌توجهی بر بازار جهانی والین خواهد داشت و ممکن است منجر به تغییرات ساختاری در عرضه و تقاضا شود.

روند بازار والین در سال ۲۰۲۴

مازاد عرضه در بازار والین تأثیر عمیقی داشت و منجر به کاهش مداوم قیمت‌ها شد. تا پایان ماه اکتبر، قیمت معاملات به پایین‌ترین سطح تاریخی خود یعنی ۱.۶۰–۱.۶۴ دلار/کیلوگرم رسید. برخی از شرکت‌ها به دلیل زیان‌دهی مجبور به توقف یا تغییر خطوط تولید شدند. با این حال، قیمت‌های پایین باعث افزایش ذخیره‌سازی در میان مصرف‌کنندگان شد و کاهش عرضه ناشی از تغییرات تولید، به بازگشت تدریجی قیمت‌ها کمک کرد. میانگین قیمت والین در سال ۲۰۲۴ حدود ۲.۰۰ دلار/کیلوگرم بود که ۳۷.۴۵ درصد کمتر از سال گذشته است. این افت شدید قیمت‌ها فشار زیادی بر عملکرد مالی شرکت‌ها وارد کرد. براساس گزارش‌های مالی Huaheng Bio، زیرمجموعه این شرکت در Bayannur، که در تولید و فروش اسیدهای آمینه فعالیت دارد، در نیمه اول سال ۲۰۲۴ درآمدی معادل ۵.۴۴ میلیون دلار (معادل ۳۹.۱۹ میلیون یوان) و سود خالص ۸۵۸,۰۰۰ دلار (معادل ۶.۱۸ میلیون یوان) ثبت کرد. این در حالی است که در سال ۲۰۲۳، درآمد این شرکت ۱۲.۲۰ میلیون دلار (معادل ۸۷.۸۱ میلیون یوان) و سود خالص آن ۳.۵۱ میلیون دلار (معادل ۲۵.۲۹ میلیون یوان) بود.
رشد سریع ظرفیت تولید داخلی چین باعث افزایش تقاضای صادراتی شد. پیش‌بینی می‌شود صادرات چین بیش از ۵۰ درصد از کل تولید سال ۲۰۲۴ را تشکیل دهد. این افزایش سهم بازار جهانی، هرچند موفقیت‌آمیز بود، اما رکورد پایین قیمت‌ها در بازار اروپا ،کمیسیون اروپا را وادار به آغاز تحقیقات ضددامپینگ در تاریخ ۱۹ دسامبر کرد. این تحقیقات شامل پنج شرکت چینی می‌شود:

• Ningxia Eppen Biotech Co., Ltd
• Meihua Group
• Fufeng Group
• Anhui Huaheng
• CJ (Liaocheng) Biotech Co., Ltd

حکم اولیه این پرونده ظرف هفت ماه صادر خواهد شد و تصمیم نهایی حداکثر تا هشت ماه بعد اعلام می‌شود. در صورت اثبات دامپینگ و اعمال تعرفه‌های ضددامپینگ، هزینه‌های صادراتی شرکت‌های چینی به اتحادیه اروپا به‌طور قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت. این موضوع می‌تواند:

سهم بازار این شرکت‌ها در اروپا را کاهش و سودآوری را محدود کند. و یا حتی برخی شرکت‌ها را وادار به خروج از بازار اروپا کند. این وضعیت ممکن است رشد ظرفیت تولید را کند کرده، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه را محدود کند و روند ارتقاء و توسعه پایدار صنعت را مختل سازد. علاوه بر این، کشورهای دیگر نیز ممکن است اقدامات مشابهی را در پیش بگیرند که موقعیت جهانی این صنعت را تحت تأثیر قرار خواهد داد.

با وجود چالش‌های موجود، ظرفیت‌های جدید تولید و گسترش تأسیسات موجود همچنان ادامه خواهد داشت. اگر پروژه‌های برنامه‌ریزی‌شده به موقع اجرایی شوند، ظرفیت تولید والین تا پایان سال ۲۰۲۵ می‌تواند به ۳۹۰,۰۰۰ تن نزدیک شود. با این حال، رقابت شدید بازار، ثبات تولید و نتایج تحقیقات ضددامپینگ از عوامل کلیدی شکل‌دهنده مسیر آینده این صنعت خواهند بود.

تولید و بازار تریپتوفان در سال ۲۰۲۴

در سال ۲۰۲۴، افزایش تعداد تولیدکنندگان جدید و گسترش ظرفیت تولید توسط تولیدکنندگان فعلی، به رشد چشمگیر عرضه تریپتوفان منجر شد. شرکت‌های NHU و Jinxiang Biochemical خطوط تولید جدیدی برای تریپتوفان با غلظت ۳۰٪ راه‌اندازی کردند که نقش مهمی در افزایش عرضه مؤثر داشت.

بر اساس آمار و اطلاعات، تعداد تولیدکنندگان جهانی تریپتوفان به ۲۰ شرکت رسید و ظرفیت اسمی تولید جهانی (بر اساس خلوص ۹۸.۵٪) به ۲۱۹,۰۰۰ تن افزایش یافت که رشدی ۸۷٪ نسبت به سال گذشته را نشان می‌دهد. ظرفیت اسمی تولید چین با رشدی چشمگیر به ۱۰۸,۰۰۰ تن رسید (افزایش ۱۹۷٪). تولید واقعی جهانی تریپتوفان حدود ۱۳۵,۰۰۰ تن برآورد شده (رشد ۴۰.۱٪)، در حالی که تولید چین به ۴۲,۰۰۰ تن افزایش یافت (رشد ۶۰.۴٪)، که ۳۰.۹٪ از تولید جهانی را شامل می‌شود (افزایش ۳.۹ واحد درصدی).

چین در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۲,۰۰۰ تن تریپتوفان صادر کرد (افزایش ۶۴.۳٪)، که ۲۸.۶٪ از تولید داخلی چین را تشکیل می‌دهد. واردات نیز به ۲۴,۰۰۰ تن رسید (معادل ۴۳.۷٪ از عرضه داخلی). عرضه داخلی تریپتوفان حدود ۵۴,۰۰۰ تن و مصرف داخلی در حدود ۴۵,۰۰۰ تن برآورد شد. تقاضای جهانی تریپتوفان نیز حدود ۱۱۰,۰۰۰ تن تخمین زده می‌شود.

روند قیمت‌ها در سال ۲۰۲۴

در چین تا پایان سال ۲۰۲۴، افزایش موجودی خوک‌های مولد و کاهش عرضه خوک‌های از شیر گرفته شده، باعث افزایش قابل‌توجه قیمت خوک زنده شد و پرورش خوک را دوباره به یک فعالیت سودآور تبدیل کرد. در همین حال، قیمت کنجاله سویا به پایین‌ترین سطح چهار سال اخیر کاهش یافت و تقاضا برای جایگزینی آن را محدود کرد، در حالی که مصرف نهایی تریپتوفان در خوراک اندکی افزایش یافت. در نیمه دوم سال، برخی شرکت‌ها تریپتوفان با غلظت پایین‌تر عرضه کردند، که موجب افزایش عرضه کلی و کاهش قیمت‌ها در میان نوسانات شد. تا اواخر اکتبر، قیمت معاملات به ۷.۰۸–۷.۲۲ دلار/کیلوگرم (معادل ۵۱–۵۲ یوان/کیلوگرم) کاهش یافت، که حدود ۳۱٪ کمتر از ابتدای سال بود. از نوامبر تا دسامبر، تولیدکنندگان به دلیل کندی تکمیل سفارش‌ها قیمت‌ها را افزایش دادند و موجب تثبیت و بازیابی قیمت‌ها شدند. میانگین قیمت سالانه تریپتوفان در چین در سال ۲۰۲۴ حدود ۸.۹۲ دلار/کیلوگرم (معادل ۶۴.۲۴ یوان/کیلوگرم) بود که ۴.۵۹٪ نسبت به سال گذشته کاهش داشت. علیرغم کاهش قیمت‌ها، ظرفیت تولید تریپتوفان در چین در سال ۲۰۲۴ به طور قابل‌توجهی افزایش یافت. توسعه‌های کلیدی شامل:

شرکت Kekedala Jinhai Biotech برنامه ساخت یک خط تولید ۲۰,۰۰۰ تن در سال تریپتوفان خوراکی را در سین‌کیانگ اعلام کرد.

شرکت Jinxiang Biochemical ظرفیت تولید خود را به ۲۰,۰۰۰ تن افزایش داد.

پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ تعداد تولیدکنندگان جهانی تریپتوفان به ۲۱ شرکت برسد و ظرفیت تولید (بر اساس خلوص ۹۸.۵٪) به ۲۴۵,۰۰۰ تن افزایش یابد. ظرفیت تولید چین نیز به ۱۳۳,۰۰۰ تن خواهد رسید و میان ۱۶ تولیدکننده تقسیم خواهد شد. انتظار می‌رود چهار شرکت بزرگ حدود ۶۲.۵٪ از کل ظرفیت را در اختیار داشته باشند. این روند نشان‌دهنده تغییرات قابل‌توجهی در بازار جهانی تریپتوفان و افزایش نقش چین در تولید و صادرات این محصول است.

تولید و تحولات بازار آرژنین و ایزولوسین در سال ۲۰۲۴

در سال ۲۰۲۴، ظرفیت تولید آرژنین و ایزولوسین با رشد چشمگیری همراه بود. پروژه‌های جدید و توسعه‌های مهم این حوزه عبارتند از:

CJ Malaysia در سه‌ماهه سوم سال ۲۰۲۳ بخشی از تولید متیونین خود را به تولید ایزولوسین تغییر داد

Chifeng Huaheng در فوریه ۲۰۲۴ تولید ۲۵,۰۰۰ تن در سال از والین و آرژنین را آغاز کرد (هرکدام ۱۲,۵۰۰ تن در سال).

شرکت CJ (Shenyang) Biotech ظرفیت تولید آرژنین خود را از ۱۵,۰۰۰ تن در سال به ۶۰,۰۰۰ تن در سال افزایش داد.

شرکت Tongliao Meihua یک خط تولید ۶,۵۰۰ تن در سال ایزولوسین راه‌اندازی کرد که پس از ارتقاء فنی به ۵,۵۴۰ تن در سال برای ایزولوسین خوراکی رسید.

شرکت Meihua با سرمایه‌گذاری ۱.۳۹ میلیون دلار (معادل ۹.۹۹ میلیون یوان) یک واحد تولید گلوتامات غیرفعال را برای تولید ۱۸,۰۰۰ تن در سال ایزولوسین بازطراحی کرد که تولید آن از اکتبر آغاز شد.

شرکت Fufeng در سین‌کیانگ خطوط تولید زانتان گام خود را به تولید ۱۰,۰۰۰ تن در سال تریپتوفان و ایزولوسین تغییر داد که اکنون عملیاتی شده است.

در سال ۲۰۲۴ ،ظرفیت اسمی تولید آرژنین به ۱۵۰,۰۰۰ تن رسید و تولید واقعی در حدود ۸۶,۰۰۰ تن برآورد شد. صادرات این محصول از چین ۲۵–۳۰٪ از تولید را شامل می‌شد.

ظرفیت اسمی تولید ایزولوسین به ۱۹۰,۰۰۰ تن افزایش یافت و تولید واقعی بین ۶۵,۰۰۰ تا ۷۰,۰۰۰ تن بود. صادرات نیز ۴۰–۴۵٪ از تولید چین را تشکیل داد.

قیمت‌گذاری و روند بازار

مازاد عرضه، فشار زیادی بر قیمت‌ها وارد کرد و موجب کاهش آنها شد. قیمت ایزولوسین تا پایان سال به پایین‌ترین سطح خود رسید، اما ذخیره‌سازی مصرف کنندگان باعث محدودیت در عرضه و افزایش جزئی قیمت‌ها در پایان سال شد. میانگین قیمت آرژنین در چین در سال ۲۰۲۴ حدود ۴.۷۶ دلار/کیلوگرم بود که ۱۶.۷۵٪ کاهش نسبت به سال گذشته را نشان می‌دهد. میانگین قیمت ایزولوسین در چین حدود ۴.۵۶ دلار/کیلوگرم بود، اما قیمت پایان سال ۲۷٪ کمتر از ابتدای سال بود. این تحولات نشان‌دهنده تأثیر رشد سریع ظرفیت تولید و مازاد عرضه بر بازار آرژنین و ایزولوسین در سال ۲۰۲۴ است، که باعث تغییرات عمده‌ای در پویایی بازار و قیمت‌گذاری این محصولات شد.