ال لیزین
لیزین برای طیور یک اسید آمینه ضروری است که نقش حیاتی در رشد و سلامتی آنها ایفا می‌کند. این اسید آمینه در ساخت پروتئین‌ها، هورمون‌ها و آنزیم‌ها نقش دارد و برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی، تولید مثل و سلامت پرها ضروری است. این اسید آمینه در بدن پرندگان سنتز نمی‌شود و باید از طریق جیره غذایی تامین شود.
اسید آمینه لیزین در طیور به عنوان محدودکننده و همچنین برای تعیین نیازمندی طیور به پروتئین مورد استفاده قرار می گیرد. لیزین بعد از متیونین دومین اسید آمینه محدود کننده در تغذیه طیور محسوب می‌شود.
ال لیزین یکی از معروف‌ترین و پرمصرف‌ترین اسید آمینه در تغذیه طیور می‌باشد.
نقش لیزین در تغذیه طیور
در واقع افزودنی لیزین در تغذیه طیور به عنوان یک منبع برای متعادل سازی سایر اسیدهای آمینه عمل می کند. بنابراین در صورت عدم متعادل سازی این اسید آمینه، ممکن است شاهد بروز خطا در برابر سایر اسیدهای آمینه دیگر از جمله متیونین، ترئونین، والین و آرژنین باشیم.
این ماده به صورت طبیعی در بدن طیور ساخته نمی‌شود و نیاز است که به صورت سنتتیک به آنها خورانده شود. در غلات موجود در جیره غذایی طیور یعنی سویا و ذرت نیز لیزین کمی وجود دارد اما با توجه به نیاز طیورِ در حال رشد، حدود 1 تا 1.5 درصد و در مرغ تخم گذار 0.6 تا 1 درصد از خوراک مصرفی می‌باشد که باید از جیره تامین شود. به طور کلی، نژادهای گوشتی نسبت به نژادهای تخم‌گذار نیاز بیشتری دارند.
لیزین هیدروکلراید یک اسید آمینه حیاتی برای رشد، هضم بهینه و تعادل در تغذیه طیور بحساب می آید.
اسید آمینه لیزین در طیور
از تاثیر لیزین بر طیور تخم‌گذار می‌توان به افزایش وزن تخم مرغ‌ها، افزایش کیفیت تخم مرغ‌ها، کاهش تعداد تخم مرغ‌های شکسته اشاره کرد. استفاده از این مکمل در طیور گوشتی موجب افزایش وزن، کاهش دفع ازت و افزایش درصد گوشت سینه و ران می شود.
علاوه بر این در عملکرد صحیح سیستم ایمنی، تولید مثل و سلامت روده نقش بسیار مهمی دارد. همچنین در متابولیسم کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها نقش دارد و برای تولید انرژی مورد نیاز بدن پرندگان نیاز است.
این اسید آمینه جزئی از ساختار پروتئین‌ها است و برای سنتز پروتئین‌های مختلف در بدن پرندگان از جمله پروتئین‌های عضلات، پرها، آنزیم‌ها و هورمون‌ها ضروری است.
علائم کمبود لیزین در طیور
کمبود لیزین در خوراک طیور می‌تواند منجر به افزایش بیماری، مشکلات تولید مثل، و اسهال شود. همچنین پرهای نامناسب، ریزش پر، خستگی، بی‌حالی، ضعف عضلانی و کاهش وزن از جمله علائم کمبود این اسید آمینه در طیور می باشد.
کمبود این ماده می تواند باعث کاهش وزن گیری پرنده در جوجه های گوشتی، بدتر شدن ضریب تبدیل و همچنین بروز بعضی مشکلات در متابولیسم اسیدهای چرب و اختلال در تولید لیپوپروتئین در کبد می شود.
همچنین کمبود این افزودنی مهم در مرغ های تخم گذار، موجب افت تولید و کاهش اندازه تخم مرغ می شود.
برای دانلود مقاله مربوط به نقش لیزین سولفات در طیور می توانید روی لینک روبرو کلیک کنید:
ساختار مولکولی lysine به صورت زیر می‌باشد:
شرکت فراگامان هزاره سوم وارد کننده تخصصی انواع افزودنی های خوراک طیور، دام و آبزیان می‌باشد.
برای خرید لیزین و سایر مکمل های غذایی طیور از طریق صفحه تماس با ما با واحد فروش تماس حاصل فرمایید.
0 پاسخ
لیزین هیدروکلراید با لیزین سولفات چه فرقی داره؟
لیزین سولفات با لیزین هیدروکلراید از نظر شمیایی، خواص و … تفاوت هایی دارد. لیزین سولفات از ترکیب لیزین با اسید سولفوریک تشکیل و در نتیجه نمک لیزین حاوی اتم های گوگرد و اکسیژن از گروه سولفات می باشد، در حالی که ال لیزین هیدروکلراید از ترکیب لیزین با اسید هیدروکلریک تشکیل می شود. بر همین اساس لیزین سولفات حاوی 55% لیزین بر اساس ماده خشک است در حالی که ال لیزین هیدروکلراید حاوی 78.8% لیزین بر اساس ماده خشک می باشد. علاوه بر این لیزین سولفات به واسطه قیمت آن گزینه مقرون به صرفه تری جهت فرمولاسیون خوراک در مقایسه با لیزین هیدروکلراید می باشد.